Öfke baldan tatlıdır

Öfkeye kapıldığında bağırıp çağırmak insanı rahatlatır. İnsan sinirlendiği bir durum karşısında bağırıp çağırmak, hatta cinayet bile işlemek o an için, içini boşaltmak, ferahlık, rahatlık, dahası keyif veren normal bir davranış gibi gelir. Siniri geçince yaptığının ne kadar yanlış olduğunu anlar.

Ancak, bazı durumlarda iş işten çoktan geçmiş olur. Öfkeye kapılınca bağırıp çağırmak, insanı rahatlatır. Sinirlendiren, damarına basılan kimse, buna sebep olana bağırıp çağırmaktan, içini boşaltmaktan bir ferahlık, dahası bir haz duyar.

Kızmak insanlara kolay ve tatlı gelir. Sinirlendiğinde bağırmak ve aramak seni rahat ettirir. Bir insanın sinirlendiği, çağrıldığı ve hatta öldürüldüğü bir anda rahatlama, rahatlık, rahatlık ve neşe veren normal bir davranış gibi geliyor.

Siniri aştığında, ne kadar yanlış olduğunu fark eder. Bununla birlikte, bazı durumlarda, iş zaten geçmiş işlerdir. Öfkelenip bağırıp çağırmak kişiyi rahatlatır.

Damarına bastırılan öfke, ona neden olan kişiyi bağırmaktan ve çağırmaktan daha rahat ve zevk verir. Öfkelenmek insanlar için kolay ve tatlı.