Ağlama ölü için ağla diri için

Ölüp giden aslında dünyanın bütün dert ve sıkıntılarından kurtulmuştur onun adına üzülmek yersizdir, esas dünyada kalan ve onun sıkıntısını çekenler için üzülmek gerekir. Sevdiklerinizden veya yakınlarınızdan biri ölse, birkaç gün ağlarsınız, zamanla acınız küllenir, unutulur. Ama yakınlarınızdan veya sevdiklerinizden biri deli olsa, acıklı durumu hep gözünüzün önünde, dert her gün tazedir.

Bu sebeple asıl ağlanacak durum budur. Bir yakınımız ölse, onun ardından birkaç gün ağlarız. Sonra acımız küllenir, ölen kimseyi unutur gideriz.

Esasen ölen ölmüştür, onun için sürekli ağlamanın bir anlamı yoktur. Fakat yaşayanlar için hayat devam etmektedir. Asıl acınası durumda olan kimse değil, onun yerine bıraktığı dul, yetim ve bakmakla yükümlü olduğu insanlardır.

Haline ağlanacak olanlar, asıl yaşayan kimselerdir. Ölen için ağlamak meyhudedir, asıl acıyı çekenler geride kalanlardır. Aslında onun adına endişelenmeye değmez ve dünyada kalan ve ondan muzdarip olanlar için üzgün olmak gerekir.

Sevdiklerinizden veya akrabalarınızdan biri ölürse, birkaç gün boyunca ağlarsınız, zamanla ağrınız küllü ve unutulur. Ama akrabalarınızdan veya sevdiklerinizden biri deli ise, üzücü durumu her zaman gözünüzün önünde, her gün sorun taze. Bu nedenle, aslında ağlayacak olan durum budur.

Eğer bir akrabanız ölürse, bundan birkaç gün sonra ağlarız. Sonra acı çekiyoruz, ölenleri unutuyoruz. Esasen, ölen kişi öldü, sürekli ağlamanın bir anlamı yok.

Ancak yaşayanlar için hayat devam ediyor. Acınası olan kişi değil, onun yerine bıraktığı dullar, yetimler ve bakmakla yükümlü oldukları kişilerdir. Ağlayacak olanlar gerçek insanlardır.

Ölenler için ağlamak bir alışkanlıktır, gerçek hastalar geride kalanlardır.