Ana evladını atmış yar başında tutmuş

Biliriz ki, çocuğu en fazla seven, ona en fazla emeği geçen, onu en fazla koruyan, onunla en fazla bütünleşen genellikle annedir. Bu sebeple ona ne kadar kızarsa kızsın, ondan ne kadar nefret ederse etsin, bu durumunu devamlı sürdürmesi düşünülemez. Çocuğun tehlikeye düştüğü bir anda, annelik içgüdüleri harekete geçer ve onu korumaya çalışır.

Genellikle çocuğu en çok seven, ona en çok çaba gösteren, onu en çok koruyan, onunla en entegre olan anne olduğunu biliyoruz. Bu nedenle, ne kadar kızgın olursa olsun, ondan ne kadar nefret ettiğinden bağımsız olarak, bu durumu sürdürmek düşünülemez. Çocuğun tehlikede olduğu bir zamanda, anne içgüdüsü onu korur ve korumaya çalışır.